Od Oliviera Do Hanne

-No jasne, że nie jestem, pięknie w niej wyglądasz. Zresztą jak zawsze.

Dziewczyna zarumieniła się. Podstawiła mi talerz na stole. 

-Dzięki, smacznie wygląda.

-Ale czy taki ma smak? - zaśmiała się.

Pochłonąłem to bo inaczej tego nazwać się nie dało. Byłem wycieńczony niespanie + do tego, że jechałem w środku nocy konno nad jezioro.

-Pyszne. 

-I takie miało być. - uśmiechnęła się. 

Wstawiłem naczynia do zmywarki, Hann zrobiła to samo. 

-Chcesz coś do picia? - spytała.

-Nie.

Wyciągnąłem z kieszeni szluga i zapaliłem. Hanne wzięła swój kubek z gorącom herbatą i usiadła na kanapie obok mnie. Po skończeniu jednego wyjąłem drugiego.

-Co oglądamy? - spytałem wypuszczając z buzi kłąb dymu

-Nic o tej porze fajnego nie ma w telewizji. - zaśmiała się.

Miała rację nic nie było. Same seriale typu Trudne Sprawy. Hanne wstała i poszła w kierunku kuchni. Podążyłem za nią. Gdy ona prostowała się od zmywarki ja ją chwyciłem w talii i przytuliłem. Szepcząc powiedziałem:

-Chyba nie jesteś na mnie zła? - przygryzłem jej płatek ucha.

<Hann??>