Od Oliviera

Wyszedłem z jej pokoju i skierowałem się do mojego na przeciwko. Co za chore miejsce, a ta dziewczyna szczególnie jakaś walnięta. Za co ona przeprasza. Otworzyłem okno, zapaliłem fajkę i poszedłem spać.

****Następnego dnia****

Po ogarnięciu się postanowiłem wybrać się do tej obory. Gdy otworzyłem drzwi po ich zamknięciu kierowałem się do schodów. Gdy nagle za progu z rozpędem wpadła na mnie ta dziwaczka.

-Uważaj sieroto jak chodzisz.

-P-Przepraszam.

Poszedłem spotkać się z Kamilą, która powie mi moje dzisiejsze obowiązki.

-Cześć, ty jesteś Olivier?

-Ta.

-To dzisiaj powymieniasz w boksach. 

-Co? Mam wynosić jakieś gówna od koni?

-No tak to można ująć. - uśmiechnęła się i odeszła.

Ustałem na progu, koni nie było, Wszystkie są pewnie na polu. Nie będę ich musiał wyprowadzać. 

Wziąłem widły przygotowałem taczkę i wyczyściłem boksy. Sprzątając te świństwo zmęczyłem się, I przyszła Ona z jakimś koniem,

-Cześć. - przywitałem się. 

Głupio mi, że tak ją dzisiaj od razu ją tak potraktowałem,

<Hanne??,