Od Samanty do Kamili

Po wejściu do stajni "tylnym" wejściem od razu zauważyłam, że ktoś jeździ na placu. Od razu rozpoznałam tam Kamilę. Fioletowy warkocz z pod toczka rozpoznam z daleka. Jeździła na Sekrecie. 

Postanowiłam wziąć Hikari na teren oklepem. Poszłam szybko na plac. 

-Kamila!

-Tak? 

-Jedziesz ze mną w teren nad staw pławić konie?

-Jasne! - powiedziała zadowolona - Sekretowi dobrze zrobi chwila odskoczni od placu. 

Poszłam do stajni, wyczyściłam do końca Hi, założyłam ogłowie i wyszłam przed stajnię gdzie czekała już Kamila, z Sekretem już bez siodła. Pogoda ciepła 26'C. Więc idealna pogoda do pławienia. Była godzina około 16 kiedy wyjechałyśmy, nie śpieszyłyśmy się, czasem tylko podbiegałyśmy wolnym kłusem. W końcu zobaczyłyśmy upragniony staw. Gdy końskie kopyta zetknęły się z wodą usłyszałyśmy dziwne gwizdanie.

-Kamila?

-Też to słyszałaś?

-Tak jakby gwizdanie...

-Pewnie ktoś na sąsiedniej gospodarce. 

-Zapewne tak. - przytaknęłam.

-Ale tak jakby za blisko. 

Zeszłam z wierzchowca. Kamila uczyniła to samo. Trzymałyśmy mocno konie za wodze, na wszelki wypadek. Nagle na górce zobaczyłam dwa duże owczarki niemieckie.

-Kami, też je widzisz?

-Tak...

-Co robimy?

-Może są nie groźne... - powiedziała, a w jej głosie wyczułam strach. 

Obok nich pojawił się jakiś gość.

-Kama ona ma pistolet!

Szybko wskoczyłyśmy na konie. 

-Sam uciekajmy. 

-Tylko on stoi na drodze do stajni.

Usłyszałyśmy pierwszy strzał i plusk wody. 

-Sam to chyba nie żarty uciekajmy.

Ruszyłyśmy konie do galopu, ale zaraz usłyszałyśmy kolejny strzał.

Biegłyśmy w stronę sadku.

<Kamila??>